Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоуыьэюя
бвгдзйкмнопрстўфхцшя

лагічны, ✂.

  1. гл. логіка.

  2. Заканамерны, разумны, паслядоўны.

    • Л. ўчынак.

|| наз. лагічнасць, ✂.

лагода, ✂, ж. (разм.).

  1. Прыемны спакой, хараство.

    • Л. ў лесе.

  2. Згода, мір, лад.

    • Жыць у лагодзе.

лагодзіць, ✂; незак. (разм.).

  1. Лашчыць, прывабліваць.

    • Сонца лагодзіць зямлю.

  2. Дагаджаць, паддобрывацца.

    • Л. старэйшым.

лагодны, ✂.

Дабрадушны, ласкавы, прыемны.

  • Л. настрой.
  • Лагодная ўсмешка.

|| наз. лагоднасць, ✂.

лагуна, ✂, ж.

  1. Марскі заліў, аддзелены ад мора пясчанай касой.

  2. Унутраны вадаём каралавых астравоў, а таксама ўчастак мора паміж каралавым рыфам і берагам.

|| прым. лагунны, ✂.

лагчына, ✂, ж.

  1. Нізкае месца сярод адхонных схілаў, лог.

    • Ісці лагчынай.

  2. Нізіна. Сяло знаходзілася ў лагчыне.

|| памянш. лагчынка, ✂.

|| прым. лагчынны, ✂.