Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

лавіна, , ж.

  1. Вялікая маса снегу, лёду, якая падае з гор.

    • Снежная л.
  2. перан. Імклівая, нястрымная маса каго-, чаго-н.

    • Л. войск.
    • Натоўп хлынуў лавінай (прысл.).

|| прым. лавінны, .

лавіраваць, ; незак.

  1. Пра паруснае судна, лодку: рухацца супраць ветру па ломанай лініі.

  2. перан. Рухацца, дзейнічаць не прама, абмінаючы перашкоды.

    • Л. паміж машын.
    • Л. у палітыцы.

|| зак. злавіраваць, .

|| наз. лавіраванне, .

лавіць, ; незак.

  1. Імкнуцца схапіць тое, што рухаецца, захопліваць як здабычу.

    • Л. мяч.
    • Л. рыбу.
  2. перан. Высочваць, вышукваць, старацца сустрэцца з кім-н. (разм.).

    • Л. таксі.
    • Л. шпіёна.
  3. перан. Старацца выкарыстаць, атрымаць што-н. (цяжка даступнае і пад.).

    • Л. момант.
    • Л. кожнае слова.
  4. перан., каго (што) на чым. Раптоўна спыняць увагу на чым-н. (сказаным, зробленым).

    • Л. на слове.
    • Л. на хлусні.

|| зак. злавіць, .

|| наз. лоўля, .