Verbum

кірка, ✂, ж.

Ручная прылада — прадаўгаваты, завостраны з двух канцоў малаток для драблення цвёрдай пароды або лёду.

|| прым. кіркавы, ✂.

кірмаш, ✂, м.

1. Вялікі продаж тавару, які праводзіцца ў пэўную пару года ў вызначаным месцы і часта звязаны з выстаўкай.

   • Вясенні Лейпцыгскі к.

2. перан. Шумнае, ажыўленае зборышча людзей (разм.).

|| прым. кірмашовы, ✂.

кірмашовец, ✂, м.

Удзельнік кірмашу.

кірпа, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм.).

1. Пра кароткі і задраны ўгору нос.

2. Курносы чалавек.

   • Гэты к. любіць задзірацца.

кірпаносы, ✂.

З кароткім і задраным носам.

• Кірпаносая дзяўчынка.

|| наз. кірпаносасць, ✂.

кірпаты, ✂.

1. Кароткі і задраны ўгору (пра нос).

2. Тое, што і кірпаносы.

|| наз. кірпатасць, ✂.

кірунак, ✂, м.

1. Узяты напрамак куды-н.

   • Эшалон узяў к. на Усход.

2. перан., чаго або які. Шлях развіцця, накіраванасць якога-н. дзеяння, з’явы і пад.

   • К. ваеннай палітыкі.
   • Гаворка ішла ў розных кірунках.

3. Грамадская, навуковая, літаратурная і пад. плынь; групоўка, школа.

   • Літаратурныя кірункі.

кіруючы, ✂.

1. Такі, якому належыць кіраўніцтва (у 1 знач.), які кіруе, дае прынцыповыя ўказанні.

   • К. цэнтр.

2. Такі, якім трэба кіравацца.

   • Кіруючыя ўказанні.

кірха, ✂, ж.

Лютэранская царква.

кірыліца, ✂, ж.

Адна з дзвюх стараславянскіх азбук, якая лягла ў аснову рускага, беларускага, украінскага і іншых алфавітаў.

• К. і глаголіца.

|| прым. кірыліцкі, ✂, кірылічны, ✂ і кірылаўскі, ✂.