Verbum

змеркнуцца, ✂; безас.; зак.

Пра наступленне змроку.

• На дварэ змерклася.

|| незак. змяркацца, ✂.

змеркнуць, ✂; зак.

1. гл. меркнуць.

2. перан. Страціць сілу, значэнне.

   • Слава змеркла.

|| незак. змяркаць, ✂.

змест, ✂, м.

1. Тое, што складае сутнасць каго-, чаго-н.

   • Адзінства формы і зместу.

2. Тэма, асноўная сутнасць выкладу, выказвання.

   • З. размовы.
   • З. твора.

3. Пералік раздзелаў, састаўных частак кнігі з указаннем старонак, змешчаны ў канцы ці ў пачатку.

змесці, ✂; зак.

1. Метучы, зняць, сцерці, скінуць з паверхні чаго-н.

   • З. пыл з лавы.
   • З. усё на сваім шляху.
   • З. з твару зямлі каго-, што-н. (перан. знішчыць).

2. Метучы, згрэбці ў адно месца, у кучу.

   • З. смецце ў куток.

|| незак. змятаць, ✂.

|| наз. змятанне, ✂.

змесціва, ✂, н.

Тое, што змяшчаецца, знаходзіцца ў чым-н.

• З. клеткі.

змешаны, ✂.

1. Які ўтварыўся шляхам змешвання, скрыжоўвання.

   • Змешаная парода жывёлы.

2. Які складаецца з разнародных элементаў, частак, удзельнікаў.

   • Змешаныя ўгнаенні.
   • З. лес.
   • Змешаная камісія.

|| наз. змешанасць, ✂.

змешваць, ✂; незак.

Тое, што і мяшаць (у 2 знач.).

|| наз. змешванне, ✂.

змеявік, ✂, м.

1. Спіралепадобная трубка ў цеплаабменных апаратах.

2. Горная парода зялёнага колеру з рознымі адценнямі.

   • Высакародны з.

|| прым. змеевіковы, ✂.

змеяня, ✂ і змеянё, ✂, н.

Дзіцяня змяі.

змёрзлы, ✂ і змерзлы, ✂.

1. Азяблы ад холаду.

   • Змёрзлае дзіця.

2. Пашкоджаны марозам.

   • Змёрзлыя расліны.

3. Зацвярдзелы ад марозу.

   • Змёрзлая зямля.