Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэя-’
аілнору

згусціць, ✂; зак.

Зрабіць густым або больш густым.

  • З. малако.
  • З. фарбы (перан. у вусным апавяданні, адлюстраванні перабольшыць што-н. дрэннае, змрочнае і пад.).

|| незак. згушчаць, ✂.

|| наз. згушчэнне, ✂.