Verbum

зганіць, ✂; зак. (разм.).

Даць ганьбу каму-, чаму-н.

• Суседка зганіла маю пакупку.

зганяць, ✂; зак. (разм.).

Гонячы, прымусіць пабыць дзе-н. і вярнуцца назад.

• З. коней на вадапой.
• З. машыну ў горад.

згарнуцца, ✂; зак.

1. Скруціцца трубкай.

   • Ватман згарнуўся ў скрутак.

2. Загнуўшыся з краёў, закрыцца (пра пялёсткі, лісце).

3. Легчы, сагнуўшыся, скруціцца.

   • З. пад дрэвам і заснуць.

4. перан. Скараціцца, зменшыцца.

   • Прадпрыемства згарнулася.

5. Пра вадкасць: загусцець, утварыўшы камячкі.

   • Кроў згарнулася.

|| незак. згортвацца, ✂.

згарнуць, ✂; зак.

1. Скруціць, загінаючы краі; зрабіць скручваннем або загарнуць, закрыць.

   • Жанчына згарнула хустку.
   • З. газету.

2. Пра расліны: закрыць, сціснуць (пялёсткі, лісце).

3. Зграбаючы, сабраць у адно месца (што-н. сыпкае).

   • З. збожжа ў кучу.

4. перан. Скараціць, зменшыць.

   • З. вытворчасць.

|| незак. згортваць, ✂.

|| наз. згортванне, ✂.

згарэлы, ✂.

Які згарэў, спалены.

• Згарэлая салома.

згасаць, ✂; незак.

Тое, што і гаснуць.

• Агонь згасае.
• Сілы згасаюць (перан.).

згаслы, ✂.

Які згас; пагаслы.

• Згаслае вогнішча.