Verbum

нячысты​², ✂ (разм. уст.).

1. Грэшны, д’ябальскі.

   • Нячыстае месца.

2. Злы дух, чорт.

   • Вось табе і смяльчак, а нячыстага баіцца.

◊

• Нячыстая сіла (разм.) — чорт, д’ябал.

• Нячысты дух — бесцялесная звышнатуральная, надпрыродная істота, нячысцік.

нячысцік, ✂, м. (разм.).

У забабонах: нячыстая сіла, чорт.

нячэпаны, ✂.

Тое, што і нечапаны.

няшмат, прысл. у знач. вык.

Не вельмі многа.

• Н. ты напрацаваў тут без мяне.
• На такой гаспадарцы зімой работы н.

няшчадны, ✂ (кніжн.).

1. Бязлітасны, няўмольны.

   • Няшчадная смерць.

2. Вельмі моцны па сіле праяўлення.

   • Няшчадная спёка.

|| наз. няшчаднасць, ✂.

няшчасны, ✂.

1. Які церпіць гора, бяду, перажывае няшчасце.

   • Н. чалавек.

2. Які з’яўляецца няшчасцем, заключае ў сабе няшчасце.

   • Н. выпадак.

3. Які прыносіць няшчасце або прадвяшчае яго.

   • Н. дзень.

4. Нікчэмны, мізэрны (разм.).

   • Бедныя людзі цягаліся па свеце, зараблялі няшчасныя рублі.

5. Ужыв. як лаянка (разм.).

   • Дык гэта ты, чарвяк н., спаіў Сяргея?

няшчасце, ✂, н.

1. Бяда, гора; няшчасны выпадак.

   • Н. на чыгунцы.
   • Н. мне з табой!

2. Няўдача, адсутнасць поспеху.

   • Шчупак з кручка сарваўся, вось н.

няяснасць, ✂, ж.

1. гл. няясны.

2. Што-н. незразумелае, няяснае.

   • Рассеяць усе няяснасці.

няясны, ✂.

1. Які дрэнна відаць, не вылучаецца сваімі контурамі.

   • Няясныя абрысы гор.

2. Які ледзь чуваць.

   • Няясныя словы песні.

3. Не зусім зразумелы, невыразны.

   • Н. намёк.

|| наз. няяснасць, ✂.

няясыць, ✂, ж.

Буйная птушка атрада соў.