Verbum

няўзнак, прысл.

1. Непрыкметна.

   • Смяяцца н.

2. Выпадкова, ненаўмысна.

   • Сустрэліся н.

няўклюда, ✂, ж. (разм.).

1. Той (тая), хто мае нязграбную фігуру, пазбаўлены спрыту ў рухах.

2. Неахайны чалавек, мурза.

   • Н. бачны здалёк.

няўклюдны, ✂.

1. Пазбаўлены зграбнасці, лоўкасці ў рухах; непаваротлівы.

   • Н. мядзведзь.

2. перан. Дрэнна, недастаткова апрацаваны; няскладны.

   • Няўклюдныя выразы.

|| наз. няўклюднасць, ✂.

няўладжаны, ✂.

Не забяспечаны ўсім неабходным.

• Н. быт.

|| наз. няўладжанасць, ✂.

няўлоўны, ✂.

1. Такі, якога цяжка злавіць, застаць дзе-н.

   • Ваш намеснік н.

2. Ледзь прыкметны.

   • Н. рух.
   • Н. пах сена.

|| наз. няўлоўнасць, ✂.

няўмека, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм.).

Няўмелы, няздатны да чаго-н. чалавек.

• І н. спячэ, як з засека цячэ (прыказка).

няўмеру, прысл. (разм.).

Больш, чым трэба, чым патрабуе мера.

• Н. худзенькі хлопчык.

няўмольны, ✂ (кніжн.).

1. Такі, якога нельга ўпрасіць; непахісны.

   • Н. ляснік.

2. перан. Такі, што нельга парушыць; бясспрэчны; бязлітасны.

   • Няўмольнае рашэнне.
   • Няўмольная хвароба.

|| наз. няўмольнасць, ✂.

няўпраўка, ✂, ж. (разм.).

Немагчымасць выканаць, зрабіць усё, што патрэбна.

• Н. з работай.

няўпынны, ✂.

Такі, што не спыняецца, бесперапынны.

• Н. струмень.

|| наз. няўпыннасць, ✂.