Verbum

няўдача, ✂, ж.

Адсутнасць удачы, поспеху.

• Пацярпець няўдачу.

няўдачлівы, ✂.

Такі, якому не шанцуе, у якога ва ўсім няўдачы.

|| наз. няўдачлівасць, ✂.

няўдачнік, ✂, м.

Няўдачлівы чалавек.

|| ж. няўдачніца, ✂.

няўдачны, ✂.

1. Не такі, які павінен быць, якога чакалі, які суправаджаецца няўдачай.

   • Няўдачная паездка.

2. Нездавальняючы, кепскі.

   • Н. фотаздымак.

|| наз. няўдачнасць, ✂.

няўдзячны, ✂.

1. Які не праяўляе ўдзячнасці за зробленыя паслугі.

   • Нельга быць няўдзячным.

2. Які не апраўдвае патрачаных намаганняў, надзей.

   • Няўдзячная работа.

|| наз. няўдзячнасць, ✂.

◊

• Чорная няўдзячнасць — зло замест удзячнасці за зробленыя паслугі.

няўдобіца, ✂, ж. (разм.).

Зямля, малапрыгодная для пасеваў сельскагаспадарчых культур.

няўжо, часц.

Ужыв. ў пытальных сказах у знач. хіба? ці магчыма н. ён згадзіўся н. гэта праўда?

няўжыўчывы, ✂.

Які дрэнна ладзіць з іншымі людзьмі.

• Н. чалавек.
• Н. характар.

|| наз. няўжыўчывасць, ✂.

няўзброены, ✂.

Які не мае пры сабе зброі.

◊

• Няўзброеным вокам (відаць) —

1. без дапамогі аптычных прыбораў;
2. лёгка і адразу (пра відавочнае, зусім зразумелае).

няўзгоднены, ✂.

1. Пазбаўлены ўзгодненасці, адзінства.

   • Няўзгодненыя дзеянні.

2. Які не ўзгаднілі або не паспелі ўзгадніць з кім-н.

   • Н. план.

|| наз. няўзгодненасць, ✂.