Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

верыць, ; незак.

  1. у што. Быць перакананым, упэўненым у чым-н.

    • В. у перамогу.
    • Верыць у чалавека.
    • Не в. сваім вушам або сваім вачам (гаварыць, калі гутарка ідзе пра што-н. малаверагоднае).
  2. у што і чаму. Прымаць за праўду, лічыць верагодным.

    • В. у сны і прыметы.
    • В. каму.
    • Цалкам давяраць.
    • Веру яго словам.

веславаць, ; незак.

Грэбці вёсламі.

|| наз. веславанне, .

|| прым. вяслярны, .

  • В. спорт.

весніцы, .

  1. Вароты ў двор або ў агарод, у поле.

  2. Плот з варотамі ў канцы вёскі (уст.).

|| прым. веснічны, .

веснічкі, .

Вузкія дзверцы ў плоце, варотцы.

|| прым. веснічкавы, .

веставы, , м.

Ардынарац, пасыльны.

вестка, , ж.

Паведамленне, звестка.

  • В. аб прыездзе.
  • Без вестак прапасці (бясследна знікнуць).
  • Падаць пра сябе вестку (паведаміць).

|| памянш. вестачка, .

вестыбулярны, :

  • вестыбулярны апарат (спец.) — орган у хрыбетных жывёлін і чалавека, які з’яўляецца часткай унутранага вуха і служыць для каардынацыі рухаў і захавання раўнавагі.

вестыбюль, , м.

Вялікае памяшканне перад уваходам ва ўнутраныя часткі якога-н., пераважна грамадскага, будынка.

  • В. тэатра.
  • В. метро.

|| прым. вестыбюльны, .

вестэрн, , м.

Прыгодніцкі фільм з жыцця першых пасяленцаў амерыканскага Захаду.

весці, ; незак.

  1. Памагаць ісці, суправаджаць.

    • В. хворага пад руку.
  2. Ісці на чале; накіроўваць чый-н. рух.

    • В. войска ў бой.
    • В. каня за повад.
    • В. самалёт.
    • Добра вядзе машыну.
  3. Пракладваць у пэўным напрамку.

    • В. шашу на Полацк.
    • В. тэлеграфную лінію цераз раку.
  4. чым па чым. Рухаць чым-н. па паверхні чаго-н.

    • В. указкай па корце.
    • В. смыкам па струнах.
  5. Мець той або іншы напрамак, служыць шляхам куды-н.

    • Дарога вяла ў лес.
  6. перан., да чаго. Мець сваім вынікам, цягнуць за сабой.

    • Гэта да дабра не вядзе.
  7. Рабіць, выконваць, ажыццяўляць, падтрымліваць.

    • В. падлікі.
    • В. назіранне.
    • В. агонь (страляць).
    • В. размову.
  8. Кіраваць, загадваць чым-н.

    • В. хатнія справы.
    • Гаспадарку в. — не барадой трэсці (прыказка).
    • В. гурток.
    • В. сход (старшынстваваць).

  • Весці (размову, гутарку) да чаго — гаворачы (або робячы) што-н., мець на мэце што-н.

  • Весці рэй (разм.) — быць завадатарам, верхаводзіць.

|| наз. вядзенне, .

  • У парадку вядзення (сходу, пасяджэння: па ходу, у сувязі з правядзеннем).