верыць, ✂; незак.

  1. у што. Быць перакананым, упэўненым у чым-н.

    • В. у перамогу.
    • Верыць у чалавека.
    • Не в. сваім вушам або сваім вачам (гаварыць, калі гутарка ідзе пра што-н. малаверагоднае).

  2. у што і чаму. Прымаць за праўду, лічыць верагодным.

    • В. у сны і прыметы.
    • В. каму.
    • Цалкам давяраць.
    • Веру яго словам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)