Verbum

весці, ✂; незак.

1. Памагаць ісці, суправаджаць.

   • В. хворага пад руку.

2. Ісці на чале; накіроўваць чый-н. рух.

   • В. войска ў бой.
   • В. каня за повад.
   • В. самалёт.
   • Добра вядзе машыну.

3. Пракладваць у пэўным напрамку.

   • В. шашу на Полацк.
   • В. тэлеграфную лінію цераз раку.

4. чым па чым. Рухаць чым-н. па паверхні чаго-н.

   • В. указкай па корце.
   • В. смыкам па струнах.

5. Мець той або іншы напрамак, служыць шляхам куды-н.

   • Дарога вяла ў лес.

6. перан., да чаго. Мець сваім вынікам, цягнуць за сабой.

   • Гэта да дабра не вядзе.

7. Рабіць, выконваць, ажыццяўляць, падтрымліваць.

   • В. падлікі.
   • В. назіранне.
   • В. агонь (страляць).
   • В. размову.

8. Кіраваць, загадваць чым-н.

   • В. хатнія справы.
   • Гаспадарку в. — не барадой трэсці (прыказка).
   • В. гурток.
   • В. сход (старшынстваваць).

◊

• Весці (размову, гутарку) да чаго — гаворачы (або робячы) што-н., мець на мэце што-н.

• Весці рэй (разм.) — быць завадатарам, верхаводзіць.

|| наз. вядзенне, ✂.

• У парадку вядзення (сходу, пасяджэння: па ходу, у сувязі з правядзеннем).