Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

лакмус, , м.

Фарбавальнае рэчыва, якое змяняе колер насычанай ім паперы пад дзеяннем кіслот у чырвоны, а пад дзеяннем шчолачаў — у сіні колер.

|| прым. лакмусавы, .

  • Лакмусавая папера.

лакрыца, , ж. і лакрычнік, , м.

Расліна сямейства бабовых, карэнне якой выкарыстоўваецца ў медыцыне.

|| прым. лакрычны, .

лактацыя, , ж. (спец.).

Утварэнне і выдзяленне малака ў жанчын і ў самак млекакормячых.

|| прым. лактацыйны, .

  • Л. перыяд.

лакуна, , ж. (спец.).

  1. Прагал, прапушчанае месца ў якім-н. тэксце.

  2. У бібліятэчнай справе — пропуск, адсутнасць кнігі ў камплекце.

лама1, , ж.

Паўднёваамерыканская ўючная жывёліна сямейства вярблюдаў з каштоўнай шэрсцю.

лама2, , м.

Будыйскі манах.

ламавік, , м.

  1. Грузавы рамізнік (разм.).

    • Л. прывёз дровы.
  2. Парода дужых коней, на якіх перавозяць вялікі груз.

ламавы, .

Які прызначаны, служыць для перавозкі цяжкіх грузаў.

  • Л. конь.
  • Цокат падкоў ламавых (наз.).

ламака, , ж. (разм.).

Старая або сапсаваная рэч.

ламаны, .

  1. Паламаны, сапсаваны.

    • Л. стол.
  2. перан. Няправільны, скажоны.

    • Гаварыць на ламанай рускай мове.

  • Ламаная лінія — у матэматыцы: лінія з адрэзкаў прамой лініі, злучаных пад вуглом.