Verbum

ляшчо́вы гл. лешч.

ляшчо́ткі, -так.

Дошчачкі, лубкі, якія выкарыстоўваюцца пры пераломах касцей.

Рука ў ляшчотках.

|| прым. ляшчо́тачны, -ая, -ае.

ляшчы́на, -ы, мн. -ы, -шчы́н, ж.

Тое, што і арэшына.

|| прым. ляшчы́навы, -ая, -ае.

ляшчэ́ўнік і ляшчы́ннік, -у, м.

Зараснік, кусты ляшчыны; арэшнік.

ляшы́ць, ляшу́, ляшы́ш, ляшы́ць; ляшы́м, ляшыце́, ляша́ць; ле́шаны; незак., што і без дап. (разм.).

Пры сяўбе ўручную адзначаць чым-н. месца, дакуль засеяна.

Л. жыта.

|| наз. ляшэ́нне, -я, н.