Verbum

маёліка, -і, ДМ -ліцы, ж.

1. Абпаленая каляровая гліна, пакрытая непразрыстай палівай.

Займацца маёлікай.

2. зб. Керамічныя вырабы, пакрытыя непразрыстай палівай.

Мастацкая м.

|| прым. маёлікавы, -ая, -ае.

маёмасць, -і, ж.

Тое, што належыць каму-н., знаходзіцца ў чыім-н. уладанні; уласнасць.

Нерухомая м.

Асабістая м.

Дзяржаўная м.

|| прым. маёмасны, -ая, -ае.

маёмны, -ая, -ае.

Заможны, багаты.

М. гаспадар.

маёнтак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Зямельнае ўладанне памешчыка, а таксама панскі двор, сядзіба.

Панскі м.

|| прым. маёнткавы, -ая, -ае і маянтко́вы, -ая, -ае.

маёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Афіцэрскае званне, рангам вышэйшае за званне капітана, а таксама асоба, якая носіць такое званне.

|| прым. маёрскі, -ая, -ае.

маёўка, -і, ДМ маёўцы, мн. -і, маёвак, ж.

1. У дарэвалюцыйнай Расіі: нелегальны сход рабочых у дзень 1 Мая.

2. Вясенняя загарадная прагулка, гулянне на ўлонні прыроды.

Выехаць на маёўку.

мажарыта́рны, -ая, -ае.

У выразе: мажарытарная сістэма — сістэма выбараў, пры якой у лік выбраных трапляюць кандыдаты партыі, якая атрымала большасць галасоў у дадзенай акрузе.

мажджэ́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Металічны таўкач.

мажджэ́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак., што (разм.).

Драбіць, таўчы, раздрабляць.

мажлі́вы, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і магчымы.

|| наз. мажлі́васць, -і, ж.