Verbum

і́хні, -яя, -яе, займ. прынал. (разм.).

Тое, што і іх (у 2 знач.).

І. конь нарабіў шкоды ў агародзе.

іхтыёл, -у, м.

Маслападобны прадукт перагонкі смалістых горных парод, які змяшчае рэшткі выкапнёвых рыб (выкарыстоўваецца ў медыцыне).

|| прым. іхтыёлавы, -ая, -ае.

Іхтыёлавая мазь.

іхтыёлаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст у галіне іхтыялогіі.

іхтыя...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да рыб, напр., іхтыяфаўна.

іхтыяза́ўр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вымерлы марскі паўзун вялікіх памераў з рыбападобным целам.

|| прым. іхтыяза́ўравы, -ая, -ае.

іхтыяло́гія, -і, ж.

Раздзел заалогіі, які вывучае рыб.

|| прым. іхтыялагі́чны, -ая, -ае.

іша́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Тое, што і асёл.

2. перан. Пра чалавека, які пакорліва, маўкліва выконвае самую цяжкую работу (разм.).

Зрабілі з мяне ішака.

|| прым. іша́чы, -ая, -ае.

іша́чыць, -чу, -чыш, -чыць; незак. (разм.).

Выконваць цяжкую, няўдзячную работу.

Няхай выбачаюць, не буду я на іх і.

і́шыяс, -у, м.

Захворванне сядалішчнага нерва.

|| прым. ішыяты́чны, -ая, -ае.

ішэмі́я, -і, ж. (спец.).

Мясцовае абяскроўліванне тканкі ў выніку звужэння прасвету артэрыі, якая яе жывіць.

|| прым. ішэмі́чны, -ая, -ае.

Ішэмічная хвароба сэрца.