Verbum

лафі́т, -у, М -фі́це, м.

Гатунак чырвонага вінаграднага віна.

|| прым. лафі́тны, -ая, -ае.

лаха́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (спец.).

Поласць ныркі, якая служыць для збірання мачы і злучаецца непасрэдна з мачаточнікам.

|| прым. лаха́начны, -ая, -ае.

ла́хі.

У выразе: лахі пад пахі (разм.) — сабраўшы свае пажыткі, выбірацца куды-н.

лахманы́, -о́ў, адз. лахма́н, -а́, м. (разм.).

Старое, паношанае або падранае адзенне; рыззё, анучы, кавалкі, абрыўкі.

Скінь ты гэтыя л.

лахма́ты, -ая, -ае.

1. Які мае доўгую, густую поўсць; касматы.

Л. сабака.

Лахматая шапка.

2. Які мае ўскудлачаныя валасы.

Л. чалавек размахваў рукамі.

|| наз. лахма́тасць, -і, ж.

лахма́ціцца, -ма́чуся, -ма́цішся, -ма́ціцца; незак. (разм.).

Станавіцца лахматым.

|| зак. узлахма́ціцца, -ма́чуся, -ма́цішся, -ма́ціцца і разлахма́ціцца, -ма́чуся, -ма́цішся, -ма́ціцца.

лахма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць; -ма́чаны; незак., каго-што (разм.).

Рабіць лахматым (у 2 знач.).

Л. валасы.

|| зак. узлахма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць; -ма́чаны і разлахма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць; -ма́чаны.

лахмо́цце, -я, н., зб.

Старое зношанае або падранае адзенне.

лацве́й, прысл. (разм.).

Лепей, зручней, ямчэй.

Л. табе, калі ўсе дапамагаюць.

лаціна...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. лацінскі, напр., лацінамоўны.