Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

мале́льня, -і, мн. -і, -лень і -льняў, ж.

Памяшканне для рэлігійных сходаў, службы і малітваў (звычайна ў сектантаў і нехрысціян).

мале́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто моліцца.

|| ж. мале́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

мале́нечкі, -ая, -ае.

Вельмі маленькі.

М. хлопчык стаяў у куточку.

мале́нне, -я, н.

1. гл. маліцца, маліць.

2. мн. -і, -яў. Шчырая просьба.

мале́нства, -а, н.

Дзіцячы ўзрост, дзяцінства.

Шчаслівае м.

мале́нькі, -ая, -ае.

1. Нязначны па велічыні, памерах, колькасці.

Маленькая хатка.

М. мароз.

М. атрад.

2. Нязначны, які не мае істотнага значэння.

Маленькія непрыемнасці.

3. Тое, што і малалетні.

Любіць сваіх маленькіх (наз.).

малескі́н, -у, м.

Шчыльная баваўняная тканіна звычайна цёмнага колеру для рабочай, спартыўнай вопраткі.

|| прым. малескі́навы, -ая, -ае.

М. халат.

мале́ча, -ы, ж. (разм.).

1. зб. Дробныя істоты; драбяза.

2. Маленькае дзіця, дзіцяня.

Не спіць м.

малёк, -лька́, мн. -лькі́, -лько́ў, м.

Маленькая рыбка, якая нядаўна выйшла з ікры.

Налавіць малькоў.

малібдэ́н, -у, м.

Хімічны элемент, светла-шэры цвёрды метал.

|| прым. малібдэ́навы, -ая, -ае.