і́нахадзь, -і,
Спосаб конскага бегу, пры якім конь адначасова выкідвае наперад і апускае то абедзве правыя, то абедзве левыя нагі.
і́нахадзь, -і,
Спосаб конскага бегу, пры якім конь адначасова выкідвае наперад і апускае то абедзве правыя, то абедзве левыя нагі.
інахо́дзец, -дца,
Конь, які бегае інахаддзю.
іна́чай.
1.
2.
інвалі́д, -а,
Чалавек, які поўнасцю або часткова страціў працаздольнасць у выніку ранення, знявечання ці хваробы.
||
||
інвалі́днасць, -і,
Стан інваліда, непрацаздольнасць.
інварыя́нт, -а,
1. (
2. У мовазнаўстве: адзінка, якая заключае ў сабе асноўныя прыметы сваіх канкрэтных рэалізацый.
||
інвента́р, -у́ і -а́,
1. -у́. Сукупнасць прадметаў, прылад, якія складаюць маёмасць прадпрыемства, установы, арганізацыі.
2. -у́. Вопіс такіх прадметаў, рэестр.
3. -у́. Прылады вытворчасці.
4. -а,
Жывы інвентар — цяглавая і малочная жывёла.
||
інвентарызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны;
Зрабіць (рабіць) вопіс інвентару.
||
інве́рсія, -і,
Змяненне звычайнага парадку слоў ці словазлучэнняў у сказе як стылістычны прыём.
||
інвестава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е, -ту́й, -тава́ны і інвесці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны;
Укласці (укладваць) капітал у прадпрыемства з мэтай атрымання прыбытку.
||