Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

дзе́льква, зе́льква

(н.-лац. zelkova)

дрэва сям. ільмавых, пашыранае на востраве Крыт, у Кітаі, Японіі і Карэі; драўніна высока цэніцца ў будаўніцтве.

зебо́ід

(ад зебу + -оід)

гібрыд буйной рагатай жывёлы і зебу.

зе́бра

(парт. zebra)

дзікі афрыканскі конь з паласатай афарбоўкай цела.

зебро́ід

(ад зебра + -оід)

гібрыд каня або асла і зебры.

зе́бу

(фр. zébu, ад тыбецк. zeba)

свойская буйная рагатая жывёла з невялікім тлушчавым гарбом на карку, якая пашырана ў Азіі, Афрыцы і Паўд. Амерыцы.

зеге́ла

(н.-лац. zygiella)

павук сям. кругапрадаў, які трапляецца на кары і пад карой дрэў.

зе́ін зеі́н

(ад лац. zea = кукуруза)

бялок расліннага паходжання.

зейгерава́ць

(ням. seigem)

раздзяляць цвёрдыя сплавы на састаўныя часткі, улічваючы рознасць тэмператур плаўлення.

зело́тэс

(н.-лац. zelotes)

павук сям. гнафазідаў, які жыве пераважна ў хваёвых лясах у моху і подсціле.

зе́льква

гл. дзельква.