Verbum

нансу́к

(англ. nainsook, ад інд. najnsukh = радасць вачэй)

тонкая баваўняная тканіна, падобная на льняную, з якой шыюць бялізну.

нантрані́т

(фр. nontronite, ад Nontron = назва горада ў Францыі)

мінерал з трохслойнай структурай тыпу 2:1, член ізаморфнага рада мінералаў групы мантмарыланіту, у якім алюміній актаэдрычнага слоя замешчаны трохвалентным жалезам, а частка крэмнію ў тэтраэдрах — алюмініем.

напалеандо́р

(фр. napoléon d’or)

французская залатая манета вартасцю ў 20 франкаў з партрэтамі Напалеона і і Напалеона ПІ, якая чаканіцца ў Францыі з 1803 г.

напалео́н

(фр. Napaleon = імя французскага імператара)

1) чалавек з надзвычай уладалюбівымі імкненнямі;

2) від торта;

3) гатунак каньяку;

4) разнавіднасць яблыні.

напа́лм

(англ. napalm)

гаручая сумесь для бомб, агнямётаў.

нарва́л

(сканд. narval)

марское млекакормячае сям. дэльфінавых, пашыранае ў арктычных водах.

наргіле́

(тур. nargile, ад перс. nārgilä)

усходні прыбор для курэння, падобны да кальяна, але з доўгай гнуткай трубкай замест люлькі.

нард

(гр. nardos)

1) травяністая расліна сям. валяр’янавых з мясістым духмяным коранем і дробнымі кветкамі, пашыраная ў Гімалаях;

2) араматычнае рэчыва, якое атрымліваюць з гэтай расліны.

нарды́зм

(ад норд)

разнавіднасць расізму, вучэнне, паводле якога стваральнікамі цывілізацыі з’яўляюцца нібыта толькі прадстаўнікі «вышэйшай», нардычнай (паўночнай) расы (немцы, англасаксы, скандынаўскія народы).

нарды́чны

(ад ням. Nord = поўнач)

паўночнаеўрапейскі;

н. тып — антрапалагічны тып белага чалавека, які характарызуецца высокім ростам, падоўжанай галавой, вузкім тварам, светлымі валасамі, блакітнымі вачамі.