Verbum

зоагігіе́на

(ад зоа- + гігіена)

навука аб ахове здароўя жывёл.

зоамарфі́зм

(ад зоа- + -марфізм)

уяўленне багоў у вобразе жывёл у даўніх рэлігіях; папярэднічала, а часам і спадарожнічала антрапамарфізму.

зоамеліяра́цыя

(ад зоа- + меліярацыя)

паляпшэнне прыродных і антрапагенных аб’ектаў шляхам выкарыстання абарыгенных або інтрадукаваных відаў жывёл.

зоапалеантало́гія

(ад зоа- + палеанталогія)

тое, што і палеазаалогія.

зоапаразі́ты

(ад зоа- + паразіты)

жывёлы, якія шматкратна харчуюцца за кошт іншых жывёл, не забіваючы іх, напр. многія прасцейшыя, гельмінты, насякомыя.

зоапатало́гія

(ад зоа- + паталогія)

навука аб паталагічных працэсах у арганізме жывёл.

зоапланкто́н

(ад зоа- + планктон)

планктон, які складаецца з жывёльных арганізмаў.

зоапсіхало́гія

(ад зоа- + псіхалогія)

галіна псіхалогіі, якая вывучае псіхіку жывёл.

зоапсіхо́лаг

(ад зоа- + псіхолаг)

спецыяліст у галіне зоапсіхалогіі.

зоаспара́нгп

(ад зоа- + спарангій)

органы непалавога размнажэння ў некаторых водарасцей і ніжэйшых грыбоў; клеткі, у якіх утвараюцца зааспоры.