Verbum

ультрацэнтрыфу́га

(ад ультра- + цэнтрыфуга)

прыбор для стварэння з-за хуткага вярчэння ротара цэнтрабежных сіл, якія ў сотні тысяч разоў пераўзыходзяць сілу зямнога прыцяжэння; выкарыстоўваецца для раздзялення і даследавання мікрамалекул у біялогіі і хіміі.

у́льтыма

(іт. ultimo = апошні, крайні)

апошні тэрмін выканання пэўнай здзелкі.

ультыма́тум

(с.-лац. ultimatum)

1) у міжнародных зносінах — патрабаванне адной дзяржавы да другой выканаць пэўныя дзеянні ці ўстрымацца ад іх, якое суправаджаецца пагрозай ужыць пэўныя меры ўздзеяння;

2) катэгарычнае патрабаванне чаго-н., якое суправаджаецца пагрозай.

ультыматыу́ны

(ад ультыматум)

які з’яўляецца ультыматумам, катэгарычны.

у́мбра

(лац. umbra = цень)

1) карычневы мінеральны пігмент, які ўжываецца для прыгатавання фарбаў;

2) фарба бура-карычневага колеру.

умля́ут

(ням. Umlaut)

лінгв. прыпадабненне галоснага гуку кораня галоснаму гуку суфікса ў германскіх мовах, г.зн. замена гукаў a, o, u на ä, ö, ü.

умфо́рмер

(ням. Umformer, ад umformen = ператвараць)

электрычная машына для ператварэння пастаяннага току аднаго напружання ў пастаянны . ток іншага напружання.

унанімі́зм

(фр. unanimisme = аднадушша, ад лац. unus = адзін + anima = душа)

дэкадэнцкая плынь у французскай літаратуры пач. 20 ст., якая прапагандавала ідэю аднастайнасці чалавецтва незалежна ад класавай дыферэнцыяцыі і рэальных эканамічных умоў.

ундзі́на

(ням. Undine, ад лац. unda = хваля)

міфалагічная істота, якая нібыта жыве ў рэчках і азёрах; русалка, наяда.

ундэві́т

[ад лац. unde(cim) = адзінаццаць + віт(аміны)]

лекавы вітамінны прэпарат, які выкарыстоўваецца з лячэбна-прафілактычнай мэтай, каб пазбегнуць заўчаснага старэння.