Verbum

нітыно́л

[ад ні(кель) + ты(та)н]

гарачаўстойлівы нікелева-тытанавы сплаў.

нітэ́ла

(н.-лац. nitella)

шматклетачная водарасць сям. нітэлавых, якая расце на мяккіх ілістых грунтах у чыстай, спакойнай вадзе, радзей у вадаёмах з пясчаным дном.

нітэло́псіс

(н.-лац. nitellopsis)

шматклетачная водарасць сям. харавых, якая найболын часта трапляецца на ілістым дне ў глыбокіх прэсных вадаёмах.

ніхро́м

[ад ні(кель) + храм]

гарачатрывалы сплаў нікелю і хрому.

ні́цшыя

(н.-лац. nitzschia)

аднаклетачная дыятамавая водарасць сям. ніцшыевых, якая пашырана ў марскіх і саланаватых водах, трапляецца таксама ў глебе.

ніцшэа́нства

[ад ням F. Nietzsche = прозвішча ням. філосафа (1844—1900)]

філасофскі кірунак, які прапаведуе крайні індывідуалізм, культ «звышчалавека», знявагу да норм маралі.

ні́ша

(фр. niche)

1) паглыбленне ў сцяне для ўстаноўкі статуй, бюстаў, ваз, мэблі і інш.;

2) паглыбленне ў сценцы акопа, траншэі для боепрыпасаў;

3) мед. дэфект слізістай абалонкі сценкі страўніка, які выяўляецца пасля ўвядзення кантрастнага рэчыва.

ніяцы́н

(англ. niacin)

тое, што і ніяцынамід.

ніяцынамі́д

(ад ніяцын + амід)

нікацінавая кіслата.

но́белій

[н.-лац. nobelium, ад шв. ANobel = прозвішча шв. вынаходцы і прадпрымальніка (1833—1896)]

штучны радыеактыўны хімічны элемент, які належыць да актыноідаў.