Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

нітрафено́л

(ад нітра- + фенол)

арганічнае злучэнне, прадукт замяшчэння атамаў вадароду ў ядры фенолу нітрагрупамі; выкарыстоўваецца для атрымання фарбавальнікаў.

нітрафі́лы

(ад нітра- + -філ)

расліны, якія маюць патрэбу ў павышанай колькасці азоту (напр. крапіва, маліна).

нітрафі́льны

(ад нітра- + гр. phileo = люблю);

н-ыя лішайнікі — лішайнікі, якія растуць у месцах з павышаным утрыманнем азоцістых злучэнняў (напр. калаплака, ксанторыя, фісцыя і інш).

нітрафі́ты

(ад нітра- + -фіты)

расліны, якія растуць на глебах, узбагачаных азотнымі злучэннямі.

нітрафо́с

[ад нітра- + (ама)фос]

складанае мінеральнае азотна-фосфарнае ўгнаенне.

нітрафо́ска

[ад нітра- + фос(фар) + ка(лій)]

мінеральнае ўгнаенне, якое змяшчае азот, фосфарную кіслату, вокіс калію.

нітрафунгі́н

(ад нітра- + лац. fungus = грыб)

лекавы прэпарат, процігрыбковы сродак, які выкарыстоўваецца для лячэння эпідэрмафіціі, кандыдамікозу скуры і інш.

нітраці́н

(ад нітрат)

содавая салетра, мінерал бясколерны, белы, чырвоны або жаўтаваты са шкляным бляскам.

нітра́цыя

(ад гр. nitron = салетра)

хімічная рэакцыя замяшчэння вадароду нітрагрупай у арганічных злучэннях.

нітрацэлюло́за

(ад нітра- + цэлюлоза)

сумесь складаных эфіраў азотнай кіслаты і цэлюлозы.