Verbum

ністаці́н

(ад гр. nystaktes = які гайдае)

лекавы прэпарат, антыбіётык, які прымяняецца пры кандыдамікозе.

ніт​¹

(польск. nit, ад ням. Niete)

металічны стрыжань з галоўкай на адным канцы і разьбой на другім, на якую накручваецца гайка.

ніт​²

(ад лац. nitere = блішчаць)

адзінка яркасці паверхні, якая свеціцца, роўная яркасці паверхні ў 1 м​² у перпендыкулярным да яе напрамку пры сіле святла ў 1 кандэлу.

нітава́ць

(польск. nitować, ням. nieten)

злучаць, змацоўваць нітамі.

ніто́н

(ад лац. nitere = блішчаць)

тое, што і радон.

нітра-

(ад гр. nitron = салетра)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «азот», «азотны».

нітраамафо́ска

(ад нітра- + амафос)

складанае мінеральнае азотна-фосфарна-калійнае ўгнаенне.

нітрабактэ́рыі

(ад нітра- + бактэрыя)

бактэрыі, якія ператвараюць аміяк і аманійныя солі ў нітраты; пашыраны ў глебах і вадаёмах.

нітрабензо́л

(ад нітра- + бензол)

алеістая ядавітая вадкасць з пахам горкага міндалю, якая атрымліваецца шляхам уздзеяння азотнай і сернай кіслот на бензол.

нітраге́н

(лац. nitrogenium, ад гр. nitron = салетра + genos = нараджэнне)

лацінская назва азоту.