Verbum

нефро́ма

(н.-лац. nephroma)

ліставаты сумчаты лішайнік сям. нефромавых, які расце ў шыракалістамяшаных лясах на ствалах і галінах дрэў, імшыстых пнях.

нефро́н

(ад гр. nephros = нырка)

асноўная структурна-функцыянальная частка нырак пазваночных жывёл і чалавека.

нефры́дыі

(гр. nephridion, ад nephros = нырка)

органы выдзялення (протанефрыдыі і метанефрыдыі) у беспазваночных жывёл.

нефры́т

(ад гр. nephros = нырка)

1) мед. запаленне нырак;

2) мінерал класа сілікатаў малочна-белага або зеленаватага колеру, які ідзе на выраб упрыгожанняў.

нефрэктамі́я

(ад гр. nephros = нырка + ektome = выразанне)

аперацыйнае выдаленне ныркі пры зваротных або прагрэсіруючых паталагічных працэсах.

ніаба́ты

(ад ніобій)

солі ніобіевых кіслот; выкарыстоўваюцца для атрымання ніобію, танталу і іншых рэдкіх элементаў.

ніабі́т

(ад ніобій)

мінерал класа вокісаў і гідравокісаў чорнага або буравата-чорнага колеру; руда ніобію.

ніва́льны

(лац. nivalis = снежны)

звязаны са снегам або снегавым покрывам (напр. н. клімат).

ніва́цыя

(ад лац. nix, nivis = снег)

працэс утварэння рэльефу ў выніку ўздзеяння снегу.

нівелі́р

(фр. niveler = выраўноўваць)

геадэзічны інструмент для вызначэння вышыні розных пунктаў зямной паверхні.