Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ятрамеха́ніка

(ад гр. iatros = урач + механіка)

кірунак у медыцыне 16—18 ст., прадстаўнікі якога спрабавалі растлумачыць усе фізіялагічныя і паталагічныя з’явы на аснове законаў механікі.

ятрахі́мія

(ад гр. iatros = урач + хімія)

кірунак у медыцыне 16—18 ст., прадстаўнікі якога разглядалі працэсы, што адбываюцца ў арганізме, як хімічныя з’явы, хваробы — як вынік парушэння хімічнай раўнавагі.

-ятрыя

(гр. iatreia = лячэнне)

другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае пэўную галіну медыцыны.

яфрэ́йтар

(ням. Gefreiter)

першае воінскае званне, якое прысвойваецца салдату.

я́хант

(ст.-польск. jachant < с.-в.-ням. jāchant, ад лац. hyacinthus < гр. hyakinthos)

1) даўнейшая назва рубіну і сапфіру;

2) ювелірна апрацаваны кавалачак гэтых камянёў (напр. пярсцёнак з яхантам).

я́хта

(англ. yacht, ад гал. jacht)

паруснае або маторнае судна для воднага спорту і прагулак.

яхтсме́н

(англ. yachtsman)

спартсмен, які займаецца водным спортам на яхтах.

яхт-клу́б

(англ. yacht-club)

спартыўная арганізацыя, якая аб’ядноўвае спартсменаў, што займаюцца водным спортам (парусным, вёсельным, маторным), а таксама будынак, дзе знаходзіцца гэта арганізацыя.

я́шма

(тур. yešim, ад ар. yasm)

горная асадачная парода чырвонага, зялёнага, шэрага, белага або чорнага колеру, якая складаецца з дробных зерняў кварцу, выкарыстоўваецца як дэкаратыўны камень і ў мастацкіх вырабах.