Verbum

жва́ка-га́лс

(гал. zwak-hals)

прымацаваны да корпуса судна кавалак ланцуга з круком, да якога прымацоўваецца якарны ланцуг.

жок

(рум. joc, ад лац. iocus = жарт)

малдаўскі народны танец.

жуі́р

(фр. jouir)

уст. чалавек, які шукае ў жыцці толькі асалоды, уцехі.

жупа́н

(польск. żupan < іт. giuppone, ад ар. džubba)

старадаўняе верхняе мужчынскае адзенне з каляровага сукна са стаячым каўняром і вузкімі рукавамі, якое насіла польская, беларуская і ўкраінская шляхта.

журна́л

(фр. journal)

кніга або сшытак для перыядычнага запісу падзей, здарэнняў, для ўліку паспяховасці вучняў (напр. ж. дзяжурства, класны ж.).

журналі́ст

(рус. журналист, ад фр. journal = журнал)

прафесіянальны літаратурны работнік газет, часопісаў, радыё, тэлебачання.

журналі́стыка

(ад журналіст)

1) від творчай дзейнасці грамадскага кірунку па зборы, апрацоўцы і распаўсюджванні актуальных паведамленняў і звестак праз сродкі масавай інфармацыі — друк, радыё, тэлебачанне, кіно і інш.;

2) навука пра ролю і месца сродкаў масавай інфармацыі ў жыцці грамадства, пра формы і метады журналісцкай дзейнасці.

журфі́кс

(фр. jour fixe = пэўны дзень)

уст. дзень тыдня, вызначаны для прыёму гасцей.

журы́

(фр. jury)

1) група спецыялістаў-экспертаў на конкурсе, спаборніцтве, выстаўцы, якая вызначае ступень майстэрства ўдзельнікаў і прысуджае прэміі і ўзнагароды;

2) калегія прысяжных (непрафесіянальных суддзяў), якія ўдзельнічаюць у разглядзе крымінальных і грамадзянскіх спраў у Францыі, Вялікабрытаніі, ЗША і некаторых іншых краінах.

жы́га

(фр. gigue, ад англ. jig)

1) сярэдневяковы смычковы музычны інструмент;

2) даўні англійскі парны танец кельцкага паходжання, які з 17 ст. стаў салонным;

3) заключная частка сюіты.