Verbum

неўро́з

(н.-лац. neurosis, ад гр. neuron = жыла, нерв)

функцыянальнае нервова-псіхічнае захворванне, якое развіваецца пад уплывам цяжкіх перажыванняў, стрэсаў, псіхічнага перанапружання і інш.

неўро́лаг

(ад неўра- + -лаг)

спецыяліст у галіне неўралогіі.

неўро́ма

(н.-лац. neuroma, ад гр. neuron = жыла, нерв)

пухлінападобнае разрастанне элементаў нервовых валокнаў у арганізме чалавека і жывёл.

неўро́н

(гр. neuron = жыла, нерв)

тое, што і нейрон.

неўрыле́ма

(ад неўра- + гр. lemma = скурка)

абалонка нервовых валокнаў.

неўрыно́ма

(ад неўра- + гр. is, inos = валакно + -ома)

дабраякасная пухліна з клетак абалонкі нерва.

неўры́т

(ад гр. neuron = жыла, нерв)

запаленне нерва, якое развіваецца пры яго пашкоджанні, пераахаладжэнні цела, у выніку інфекцыйных захворванняў, пры атручванні.

неф

(фр. nef, ад лац. navis = карабель)

выцягнутая ўдоўжкі, звычайна прамавугольная частка памяшкання, абмежаваная радам калон або слупоў.

нефана́ліз

(ад гр. nephos = хмара + аналіз)

аналіз карт размеркавання воблачнага покрыву, складзеных на аснове дадзеных з метэаралагічных штучных спадарожнікаў Зямлі.

нефаско́п

(ад гр. nephos = хмара + -скоп)

прыбор для вызначэння напрамку і хуткасці руху хмар.