Verbum

неўралгі́я

(ад неўра- + гр. algos = боль)

прыступ болю, які развіваецца пры запаленні якога-н. нерва.

неўрало́гія

(ад неўра- + -логія)

навука, якая вывучае будову, развіццё і дзейнасць нервовай сістэмы.

неўрапа́т

(ад неўра- + -пат)

нервовахворы чалавек.

неўрапатало́гія

(ад неўра + паталогія)

навука, якая вывучае хваробы нервовай сістэмы і распрацоўвае метады іх дыягностыкі і лячэння.

неўрапато́лаг

(ад неўрапаталогія)

спецыяліст у галіне неўрапаталогіі.

неўрапа́тыя

(ад неўра- + -патыя)

парушэнне дзейнасці цэнтральнай нервовай сістэмы ў чалавека.

неўрастэ́нік

(ад неўра- + гр. asthenikos = слабасільны)

чалавек, які хварэе на неўрастэнію.

неўрастэні́я

(ад неўра- + гр. astheneia = слабасць)

функцыянальнае расстройства цэнтральнай нервовай сістэмы, якое выклікаецца гал.ч. ператамленнем.

неўрафібрамато́з

[ад неўра + фібра- + гр. (onk)oma, -atos = пухліна]

тое, што і нейрафібраматоз.

неўрафібры́лы

(ад неўра- + фібрылы)

тое, што і нейрафібрылы.