Verbum

нематгельмі́нты

(н.-лац. nemathelminthes)

тып скалецыдаў, які аб’ядноўвае класы гастратрыхаў, нематодаў, кінарынхаў, валаснёвых, калаўроткаў, акантацэфалаў пашыраны ў морах, прэсных вадаёмах, глебе; першаснаполасцевыя чэрві.

немато́ды

(н.-лац. nematoda, ад гр. nema, -atos = нітка)

клас нематгельмінтаў чэрві з нерасчлененым целам цыліндрычнай, вераценападобнай або ніткаватай формы, круглым на папярочным разрэзе, якія жывуць у морах, прэсных вадаёмах і глебе; круглыя чэрві.

немезі́да

(ад гр. Nemesis = імя старажытнагрэчаскай міфалагічнай багіні помсты, кары)

перан. адплата, помста, кара.

немезі́я

(н.-лац. nemesia)

травяністая расліна сям. залознікавых з моцнагалінастым сцяблом, лінейным лісцем і аранжавымі, жоўтымі, ружовымі або чырвонымі кветкамі ў суквеццях, пашыраная пераважна на поўдні Афрыкі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

немерці́ны

(н.-лац. nemertini, ад гр. Nemertes = імя адной з нерэід)

тып скалецыдаў чэрві з падоўжаным целам (ад 0,5 мм да 30 м), якія жывуць пераважна на дне мораў.

не́нія

(лац. nenia = жалобная песня)

жалобная песня, якую ў многіх народаў спяваюць пры пахаванні.

нео́н

(н.-лац. neon, ад гр. neos = новы)

хімічны элемент, газ без колеру і паху, які выкарыстоўваецца ў электрычных лямпачках, рэкламных і іншых асвятляльных прыладах.

непаты́зм

(ад лац. nepos, -otis = унук, нашчадак)

раздача рымскімі папамі даходных пасад, вышэйшых царкоўных званняў сваякам для ўмацавання ўласнай улады.

непе́нтэс

(н.-лац. nepenthes, ад гр. nepenthes =болесуцішальны)

травяністая расліна сям. непентэсавых з глечыкападобнымі ўтварэннямі на лістах для лоўлі насякомых, пашыраная ў тропіках і субтропіках.

не́пер

[англ. D. Napier = прозвішча шатл. матэматыка (1550—1617)]

адзінка лагарыфмічнай адноснай велічыні.