Verbum

некто́н

(гр. nekton = якое плавае)

сукупнасць водных жывёл (кіты, дэльфіны, рыбы і інш.), якія здольны да актыўнага перамяшчэння на значную адлегласць у адкрытых частках вадаёмаў (параўн. планктон).

нектры́дыі

(н.-лац. nectridia)

атрад выкапнёвых земнаводных, якія з’яўляюцца зыходнымі формамі сучасных хвастатых і бязногіх земнаводных.

не́ктрыя

(н.-лац. nectria)

сумчаты грыб сям. нектрыевых, які развіваецца на адмерлых галінках дрэў і кустоў, зрэдку на жывых дрэвах.

не́льма

(н.-лац. nelma)

прамысловая рыба сям. ласосевых, якая водзіцца ў паўночных морах і рэках.

немара́льны

(лац. nemoralis = лясны);

н-ая расліннасць — сукупнасць раслінных згуртаванняў, па паходжанню звязаных з шыракалістымі лясамі.

нематадо́зы

(ад нематоды)

хваробы жывёл і чалавека, узбуджальнікамі якіх з’яўляюцца нематоды.

нематафіто́н

(ад гр. nema, -atos = нітка + phyton = расліна)

гіганцкая вымерлая расліна палеазою, якая трапляецца ў выглядзе акамянелых ствалоў да 1 м у дыяметры.

нематафо́р

(ад гр. nema, -atos = нітка + -фор)

ахоўная асобіна ў паліморфнай калоніі марскіх гідроідаў.

нематацы́ды

(ад нематоды + -цыды)

хімічныя прэпараты для знішчэння шкодных для сельскагаспадарчых раслін нематодаў.

нематацы́сты

(ад гр. nema, -atos = нітка + цыста)

жыгучыя клеткі ў некаторых кішачнаполасцевых жывёл, якія з’яўляюцца органамі нападзення і абароны.