Verbum

нейтрафілёз

(ад нейтрафілы)

залішняя колькасць нейтрафілаў у перыферычнай крыві.

нейтрафі́лы

(ад лац. neuter = нічый, ніякі + -філ)

адна з форм зярністых лейкацытаў (гранулацытаў), у цытаплазме якіх змяшчаюцца гранулы 2, што афарбоўваюцца як кіслымі, так і асноўнымі фарбавальнікамі (параўн. базафілы, эазінафілы).

нейтро́н

(англ. neutron, ад лац. neuter = ні той, ні іншы)

электрычна нейтральная элементарная часцінка, якая разам з пратонам уваходзіць у склад атамнага ядра.

нейтронагра́фія

(ад нейтрон + -графія)

метад вывучэння структуры рэчываў (малекул, крышталёў і вадкасцей) пры дапамозе дыфракцыі нейтронаў.

нейтры́на

(іт. neutrino, ад лац. neutrum = ніякае)

стабільная электрычна нейтральная элементарная часціца, маса якой набліжаецца да нуля.

нек

(англ. neck = шыя)

магматычнае цела слупападобнай формы, утворанае вулканічнымі пародамі, якое першапачаткова запаўняла жарало вулкана і агалілася ў выніку дэнудацыі прылеглых парод.

некра-

(гр. nekros = мёртвы)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «мёртвы».

некрабактэрыёз

(ад некра + бактэрыі)

тое, што і некрабацылёз.

некрабацылёз

(ад некра- + бацылы)

інфекцыйная хвароба млекакормячых і птушак, зрэдку чалавека, якая характарызуецца амярцвеннем паражоных тканак (скуры, слізістых абалонак рота, стрававальнага тракта).

некрабіёз

(ад некра- + -біёз)

змены ў клетцы, якія папярэднічаюць яе смерці (некрозу); адміранне.