Verbum

жанкі́ль

(фр. jonquille)

від нарцыса з дробнымі пахучымі кветкамі, які вырошчваецца як дэкаратыўная расліна.

жанр

(фр. genre)

1) гістарычна выпрацаванае ўнутранае падраздзяленне ва ўсіх відах мастацтва з уласцівымі яму мастацкімі асаблівасцямі, напр. у літаратуры — раман, паэма, камедыя і інш., у музыцы — сімфонія, кантата, песня і інш., у выяўленчым мастацтве — партрэт, пейзаж, нацюрморт і інш.;

2) жывапіс на бытавыя сюжэты.

жанры́ст

(ад жанр)

мастак, які займаецца жывапісам на бытавыя тэмы, спецыяліст па жанру 2.

жанты́льны

(фр. gentil)

уст. манерны, какетлівы; спешчаны.

жаргані́зм

(ад жаргон)

слова або выраз любога жаргону, якія выкарыстоўваюцца за яго межамі (толькі ў гутарковай мове і мастацкай літаратуры).

жарго́н

(фр. jargon)

мова якой-н. сацыяльнай групы людзей, насычаная словамі і выразамі, уласцівымі толькі для дадзенай групы і незразумелымі для ўсіх астатніх (напр. акцёрскі ж., марскі ж.).

жардынье́рка

(фр. jardinière, ад jardin = сад)

прыгожа аформленая карзінка або скрынка для вырошчвання пакаёвых кветак.

жарт

(польск. żart, ад с.-в.-ням. schërz)

1) востры дасціпны выраз;

не на жарт — вельмі сур’ёзна;

2) невялікая камічная п’еса, звычайна бытавога характару.

жартава́ць

(польск. żartować, ад żart = жарт)

1) гаварыць што-н. несур’ёзна, смехам, для пацехі;

2) насміхацца, кпіць;

3) недаацэньваць чаго-н. (напр. ж. з агнём, ж. з хваробай).

жаўне́р

(польск. żolnierz, ад с.-в.-ням. soldnaere)

салдат польскай арміі, а ў 14—17 ст. і арміі Вялікага княства Літоўскага.