Verbum

ло́джыя

(іт. loggia)

1) адкрытая галерэя, якая прымыкае да будынка; памяшканне з каланадай замест вонкавай сцяны;

2) балкон жылога дома ў выглядзе нішы.

ло́жа

(фр. loge)

1) месца ў глядзельнай зале, аддзеленае перагародкай (вакол партэра і на ярусах);

2) аддзяленне масонскай арганізацыі, а таксама месца сходаў масонаў.

ло́зунг

(рус. лозунг, ад ням. Losung)

1) заклік, які ў кароткай форме выражае кіруючую ідэю, задачу, патрабаванне, а таксама плакат з такім заклікам;

2) уст. пароль.

ло́ка

(лац. loco = на месцы)

1) умова пагаднення, згодна з якой цана тавару вызначаецца па месцы яго знаходжання (без уліку дастаўкі);

2) аперацыя з іншаземнай валютай або каштоўнымі паперамі на біржы.

ло́кан

(рус. локон, ад ням. Locke)

кучаравая або завітая пасма валасоў.

локулааскаміцэ́ты

(н.-лац. loculoascomycetidae)

падклас аскаміцэтаў, для якога характэрна фарміраванне аскаў у поласцях паміж пладовымі целамі; пашыраны па ўсім зямным шары; пераважна сапратрофы, некаторыя — паразіты раслін; аскалакулярныя грыбы.

ло́кус

(лац. locus = месца)

месцазнаходжанне пэўнага гена ў храмасоме або на генетычнай карце храмасомы.

ло́мас

(ісп. lomas = узгоркі)

тып пустыннай расліннасці ў Паўд. Амерыцы на ціхаакіянскім узбярэжжы.

ло́мбер

(фр. l’hombre, ад ісп. hombre = чалавек)

гульня ў карты, у якой прымаюць удзел звычайна трое.

ло́нжа

(фр. longe)

1) тое, што і корда 1;

2) вяроўка (трос), якая прымацоўваецца да пояса гімнаста, акрабата пры выкананні небяспечных нумароў для засцярогі ад падзення.