Verbum

мушту́к

(польск. munsztuk, ад ням. Mundstück)

1) невялікая трубачка, у якую ўстаўляюцца цыгарэты, а таксама свабодная ад тытуню частка папяроснай гільзы;

2) цуглі;

3) дэталь духавога музычнага інструмента, якую ў час ігры бяруць у рот або прыкладваюць да губ.

муэдзі́н

(ар. mu’addin)

служыцель пры мячэці, які з высокай вежы (мінарэта) заклікае вернікаў на малітву.

мы́за

(рус. мыза, ад эст. mōiz)

сядзіба з сельскагаспадарчымі будынкамі, хутар (пераважна ў Прыбалтыцы).

мы́та

(польск. myto, ад ст.-в.-ням. mūta)

гіст. пошліна за правоз тавараў цераз граніцу ці па тэрыторыі дзяржавы.

мы́тнік

(польск. mytnik)

гіст. служачы мытніцы.

мы́тніца, мы́тня

(польск. mytnica, mytnia)

гіст. таможня.

мэ́бля

(фр. meuble)

прадметы абстаноўкі памяшкання (сталы, крэслы, канапы і інш.) для сядзення, ляжання, пісання і г.д.

мэ́дысан

(англ. madison)

групавы бальны танец амерыканска-канадскага паходжання з разнастайнымі фігурамі напружана-экспрэсіўнага характару.

мэ́ндаль

(польск. mendel, ад ням. Mandel)

дзесяць снапоў збожжа, пастаўленых у кучку для прасушкі і накрытых распасцёртым снапом зверху; бабка.

мэр

(фр. maire, ад лац. maior = больш)

кіраўнік муніцыпалітэта ў Англіі, Францыі, ЗША і некаторых іншых краінах.