Verbum

зо́ндэрбунд

(ням. Sonderbund = асобы саюз)

палітычны саюз сямі кансерватыўна-каталіцкіх швейцарскіх кантонаў у 1845—1848 гг., які супрацьстаяў імкненню пратэстанцкіх кантонаў да цэнтралізацыі і правядзення ліберальных рэформ (параўн. зібербунд).

зо́ра

(н.-лац. zora)

павук сям. клубіянідаў, які пашыраны ў лясах.

зораастры́зм

(ад гр. Zoroaster, ад перс. Zaratušira = імя прарока)

рэлігія, якая была пашырана ў старажытнасці і ў перыяд сярэдневякоўя ў краінах Блізкага і Сярэд. Усходу і прапаведавала ідэю барацьбы дабра і зла.

зуа́ў

(фр. zouave, ад ар. zuaua = назва аднаго з плямён у Алжыры)

1) салдат французскіх каланіяльных войск, якія фарміраваліся з жыхароў Алжыра;

2) салдат наёмных стралковых часцей у арміі султанскай Турцыі.

зу́мер

(ням. Summer)

электрамагнітны прыбор для падачы гукавых сігналаў, выкарыстоўваецца ў радыётэхніцы, тэлефаніі.

зумпф

(ням. Sumpf)

1) назапашвальная ёмістасць для вады ці гідрасумесі, якія потым перапампоўваюцца землясосам, вуглясосам ці інш.;

2) частка шахтавага ствала, заглыбленая ніжэй самага глыбокага эксплуатацыйнага гарызонту;

3) адстойнік для прамывачнага раствору пры разведвальным бурэнні;

4) заглыбленне ў ніжняй частцы стаяка лінейнай формы.

зурна́

(тур. zurna, ад перс. surna)

усходні народны духавы музычны інструмент тыпу габоя.

зы́чыць

(польск. życzyć)

1) жадаць, выказваць каму-н. якія-н. пажаданні;

2) абяцаць, прадказваць што-н.

зэ́даль

(ст.-польск. zedel, ад с.-в.-ням. sëdel)

услон, пераносная лаўка на ножках.

зюйд

(гал. zuiden)

1) поўдзень, паўднёвы напрамак;

2) паўднёвы вецер.