Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
aäàbcdefghijklmnoöpqrstuüvwxyz°=
aäbcehimoörsuüwz.
cdeglmnprst

wild

a

1) дзі́кі

ein ~es Schwein — дзік

das Pferd wúrde ~ — конь спужа́ўся

2) дзі́кі, першабы́тны; некрану́ты

ein ~er Bart — разлахма́чаная барада́

3) дзі́кі, буцны; шалёны

ganz ~ auf etw. (A) sein — разм. мо́цна жада́ць чаго́-н.

~ wérden — ашале́ць, уз’ю́шыцца, раззлава́цца

da könnte man ~ wérden! — разм. мо́жна звар’я́це́ць [з глу́зду з’е́хаць]!

4) бу́рны, бурлі́вы (пра мора, час)

5) неарганізава́ны; нелега́льны (пра гандаль)

éine ~e Éhe — свабо́дны [незарэгістрава́ны] шлюб

◊ die Wílde Jagd, das Wílde Heer — ням. міф. дзі́кае палява́нне, чарада́ [пло́йма] дзі́кіх паляўні́чых [браканье́раў]; міф. ду́шы паме́рлых

Wild

n -(e)s дзічы́на

Wíldbret

n -s мя́са дзічы́ны; дзічы́на

Wílddieb

m -(e)s, -e браканье́р

Wíldente

f -, -n дзі́кая ка́чка

Wílderer

m -s, - гл. Wilddieb

wíldern

vi займа́цца браканье́рствам

Wíldfang

I

m -(e)s, -fänge (то́лькі што) зло́ўлены дзі́кі звер

II

m -(e)s, -fänge гарэ́за, сваво́льнік, дураслі́вец

wíldfremd

a зусі́м чужы́ [незнаёмы]

Wíldheit

f -

1) дзі́касць, ва́рварства

2) перан. дзі́касць, празме́рная гарэ́злівасць, дураслі́васць (пра дзяцей)