Verbum

wild

a

1) дзі́кі

ein ~es Schwein — дзік

das Pferd wúrde ~ — конь спужа́ўся

2) дзі́кі, першабы́тны; некрану́ты

ein ~er Bart — разлахма́чаная барада́

3) дзі́кі, буцны; шалёны

ganz ~ auf etw. (A) sein — разм. мо́цна жада́ць чаго́-н.

~ wérden — ашале́ць, уз’ю́шыцца, раззлава́цца

da könnte man ~ wérden! — разм. мо́жна звар’я́це́ць [з глу́зду з’е́хаць]!

4) бу́рны, бурлі́вы (пра мора, час)

5) неарганізава́ны; нелега́льны (пра гандаль)

éine ~e Éhe — свабо́дны [незарэгістрава́ны] шлюб

◊ die Wílde Jagd, das Wílde Heer — ням. міф. дзі́кае палява́нне, чарада́ [пло́йма] дзі́кіх паляўні́чых [браканье́раў]; міф. ду́шы паме́рлых