Úmgang
m -(e)s, -gänge працэ́сія, абхо́д
2) -(e)s зно́сіны, су́вязь, знаёмства
~ háben — мець ко́ла знаёмых, вярце́цца ў грама́дстве
~ mit j-m pflégen — падтры́мліваць знаёмства з кім-н.
3) -(e)s кампа́нія, знаёмства
das ist ein schléchter ~ für dich — гэ́та неадпаве́дная кампа́нія для цябе́
Úmgangssprache
f -, -n размо́ўная [гутарко́вая] мо́ва, размо́ўны [гутарко́вы] стыль
úmgangssprachlich
a гутарко́вы, размо́ўны (пра стыль мовы)
umgárnen
vt перан. аблы́тваць; зама́ньваць у сіло́ [па́стку]
umgeben
I úmgeben
* vt (D) накі́нуць на пле́чы (што-н. каму-н.)
II umgében
* vt а(б)кружа́ць (плотам); атача́ць
von Fréunden umgében — акру́жаны сябра́мі, у атачэ́нні [сяро́д] сябро́ў
Umgébung
f -, -en
1) навако́лле
2) блі́зкія, ха́тнія
3) перан. акружэ́нне, асяро́ддзе
Úmgegend
f -, -en навако́лле, вако́ліца
umgehen
I úmgehen
* vi (s)
1) прахо́дзіць (пра час)
2) хадзі́ць, цыркулява́ць (пра чуткі)
3) (mit D) мець зно́сіны (з кім-н.)
4) (mit D) абыхо́дзіцца (з кім.н.)
◊ ságe mir, mit wem du úmgehst, und ich will dir ságen, wer du bist — скажы́ мне, хто твой ся́бра, i я скажу́ табе́, хто ты сам
5) (mit D) насі́цца (з думкай)
6) блука́ць, бадзя́цца
7) круці́цца (пра кола)
II umgéhen
* vt
1) абыхо́дзіць (тс. вайск.)
2) пазбяга́ць
3) абыхо́дзіць, паруша́ць (закон і да т.п.)