Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
aäàbcdefghijklmnoöpqrstuüvwxyz°=
aäbeghijkloörsuüwy-/
abcdfghilmnprstux

Ton

I

m -(e)s, Töne тон, гук

éinen ~ ánschlagen* [gréifen*] — муз. узя́ць тон

mit j-m gléichen ~ ánstimmen — пець з кім-н. ва ўнісо́н; дзе́йнічаць з кім-н. заадно́; падпява́ць каму́-н.

2) на́ціск

3) тон мо́вы

den ríchtigen ~ ánschlagen* [ánstimmen] — знайсці́ [yзя́ць] пра́вільны тон

4) тон (паводзіны)

den ~ ángeben* [ánstimmen] — задава́ць тон, ігра́ць (гало́ўную) ро́лю

5) тон (пра колер)

sátte Töne — сакаві́тыя [насы́чаныя] то́ны

II

m -(e)s, -e глі́на

◊ aus gröberem ~ gescháffen — зро́блены з больш густо́га це́ста

Tónabnehmer

m -s, -тэх. гуказдыма́льнік, ада́птар

tonál

a тана́льны

tónangebend

a які́ задае́ тон, які́ вызнача́е мо́ду [напра́мак развія́цц]

Tónart

f -, -en муз. тон, тана́льнасць

Tónaufnahme

f -, -n гуказа́піс на сту́жку

Tónband

n -(e)s, -bänder магнітафо́нная сту́жка

Tónbandgerät

n -s, -e магнітафо́н

Tóndichter

m -s, - кампазі́тар

Tónerde

f - гліназём