Tod
m -(e)s, -e смерць, скон
gewáltsamer ~ — гвалто́ўная смерць
bis in den ~ — да сме́рці
in den ~ géhen* — ісці́ на смерць
éines natürlichen ~es stérben* — паме́рці сваёй сме́рцю
den ~ éines Hélden stérben* — паме́рці сме́рцю геро́я
auf Lében und ~ kämpfen — змага́цца не на жыццё, а на смерць
zu ~e erschrécken — напало́хаць да сме́рці
den ~ fínden* — скана́ць, паме́рці
es geht um ~ und Lében — гэ́та пыта́нне жыцця́ і сме́рці
der ~ sitzt ihm im Nácken — ён ужо́ ле́дзьве ды́хае
éinen ~ kann der Mensch nur stérben — два разы́ не паміра́ць, а раз давядзе́цца; раз радзі́ла ма́ці, раз трэ́ба паміра́ці
tódbang, tódbange
a спало́ханы, напало́ханы да сме́рці
tódbringend
a смяро́тны, смертано́сны
tódernst
a надзвы́чай(на) сур’ёзны
Tódesangst
f -, -ängste смяро́тны страх
Tódesanzeige
f -, -en паведамле́нне аб сме́рці
Tódesfall
m -(e)s, -fälle смяро́тны вы́падак
im ~ — у вы́падку сме́рці
Tódesgefahr
f -, -en смяро́тная небяспе́ка