Érbanteil
m -(e)s, -e до́ля спа́дчыны
erbármen
(sich) (G, über A) злітава́цца (над кім-н., з каго-н.), пашкадава́ць (каго-н.)
Gott erbárm! — не дай Бог!, захава́й Бо́жа!
Erbármen
n -s жаль, лі́тасць, спачува́нне
es ist zum ~! — вось бяда́ [лі́ха]!
erbáuen
I
vt будава́ць, адбудо́ўваць
II
1.
vt прыно́сіць задавальне́нне [ра́дасць]
erbáut sein von (D) — быць у захапле́нні
2.
(sich)
1) (an D) адчува́ць задавальне́нне [ра́дасць] (ад чаго-н.)
2) узно́сіцца душо́й, атры́мліваць духо́ўную асало́ду
Erbáuer
m -s, - будаўні́к; заснава́льнік (тс. перан.)
erbáulich
a уст.павуча́льны, навуча́льны
das ist ja recht ~! — іран. гэ́та ве́льмі мі́ла!, няма́ чаго́ і гавары́ць!
erbärmlich
a ва́рты жа́лю, пагарджа́ны, нікчэ́мны
Erbärmlichkeit
f -, -en
1) нікчэ́мнае стано́вішча; гале́ча, убо́ства
2) по́дласць