er
pron ён (G seiner яго́, D ihm яму́, a ihn яго́)
eráchten
vt (für A) лічы́ць, прызнава́ць (за што-н.)
für [als] nötig ~ — лічы́ць неабхо́дным
Eráchten
n -s ду́мка, меркава́нне
méines ~s — па-мо́йму, на мой по́гляд
erárbeiten
vt
1) вырабля́ць, зарабля́ць
2) распрацо́ўваць, выпрацо́ўваць
Érbanteil
m -(e)s, -e до́ля спа́дчыны
erbármen
(sich) (G, über A) злітава́цца (над кім-н., з каго-н.), пашкадава́ць (каго-н.)
Gott erbárm! — не дай Бог!, захава́й Бо́жа!
Erbármen
n -s жаль, лі́тасць, спачува́нне
es ist zum ~! — вось бяда́ [лі́ха]!
erbáuen
I
vt будава́ць, адбудо́ўваць
II
1.
vt прыно́сіць задавальне́нне [ра́дасць]
erbáut sein von (D) — быць у захапле́нні
2.
(sich)
1) (an D) адчува́ць задавальне́нне [ра́дасць] (ад чаго-н.)
2) узно́сіцца душо́й, атры́мліваць духо́ўную асало́ду