Áussprache
1) вымаўле́нне, акцэ́нт
2) абме́н ду́мкамі, дыску́сія; спрэ́чкі
Áussprache
1) вымаўле́нне, акцэ́нт
2) абме́н ду́мкамі, дыску́сія; спрэ́чкі
áussprechen
1.
2.
1) пераста́ць гавары́ць, зако́нчыць прамо́ву
2) дагавары́ць да канца́
3.
1.
(für
2) праяўля́цца, выяўля́цца
áusspreizen
Áusspruch
1) высло́ўе, выка́званне
2)
áussprudeln
1.
2.
áusspucken
áusspülen
1) выпало́скваць, паласка́ць, прамыва́ць
2) размыва́ць (бераг)
áusstaffieren
1) прыбіра́ць
2) забяспе́чваць (рыштункам)
Áusstand
áusstatten
1) забяспе́чваць; абсталёўваць
2) дава́ць паса́г
3) абстаўля́ць (кватэру)
4) надзяля́ць (паўнамоцтвамі)