bläuen
vt
1) сіні́ць
2) збіва́ць
bläulich
a сіня́ваты, блакітнава́ты
Blech
n -(e)s, -e
1) бля́ха; ліставы́ мета́л
2) разм. бязглу́здзіца, лухта́, глу́пства
Bléchbüchse
f -, -n бляша́нка
Blécheisen
n -s бля́ха
bléchern
a бляша́ны
Bléchinstrument
n -(e)s, -e (ме́дны) духавы́ інструме́нт
Bléchschild
n -(e)s, -er
1) бля́ха
2) металі́чная таблі́чка (напр. на дзвярах)
Bléchwalzwerk
n -s, -e лістапрака́тны стан
blécken
vt ска́ліць [шчэ́рыць] зу́бы