Verbum

áufbrausen

vi (s)

1) зашуме́ць, забушава́ць

2) перан. ускіпе́ць

er braust leicht auf — ён ве́льмі [на́дта] запа́льчывы

áufbrausend

a

1) запа́льчывы

2) шыпу́чы

áufbrechen

*

1.

vt узло́мліваць (дзверы); надрыва́ць (пісьмо)

2.

vi (s)

1) пуска́цца ў даро́гу

2) распуска́цца (пра пупышкі); мед. прарыва́ць (пра нарыў)

áufbringen

* vt

1) адчыня́ць (з цяжкасцю)

2) падыма́ць

3) здабыва́ць; нарыхто́ўваць

éine Géldsumme ~ — даста́ць су́му гро́шай

Kraft ~ — сабра́цца з сі́ламі

den Mut ~ — сабра́цца з ду́хам

4) распаўсю́джваць (чуткі); уво́дзіць (у моду)

5) злава́ць, дапяка́ць

Áufbruch

m -(e)s, -brüche

1) ад’е́зд

2) выступле́нне (войска)

3) узло́м(ванне)

áufbrummen

1.

vi забурча́ць; зараўці́

2.

vt разм.

j-m eins ~ — усы́паць каму́-н.

j-m éine Gefängnisstrafe ~ — засадзі́ць каго́-н. у турму́

áufbrühen

vt зава́рваць, запа́рваць (гарбату); закіпяці́ць (ваду)

áufbürden

vt высок. узва́льваць

j-m etw. ~ — узвалі́ць на каго́-н. што-н.

j-m Stéuern ~ — абкла́сці каго́-н. пада́ткамі

áufdecken

vt

1) расчыня́ць, раскрыва́ць; (рапто́ўна) знахо́дзіць

2) накрыва́ць (на стол)

áufdrängen

1.

vt навя́зваць (каму-н., што-н.)

2.

(sich) чапля́цца, навя́звацца, напро́швацца