Verbum

áufzeigen

vt выяўля́ць, пака́зваць

Féhler ~ — выяўля́ць памы́лкі

áufzerren vt

1) разрыва́ць; раздзіра́ць

2) падыма́ць, узніма́ць, цягну́ць уве́рх

áufziehen

*

1.

vt

1) падыма́ць, падця́гваць

2) заво́дзіць (гадзіннік)

3) выро́шчваць, выхо́ўваць; гадава́ць

2.

vi (s)

1) пака́зваць, збіра́цца (пра навальні- цу)

2) выступа́ць; выхо́дзіць (на дэманстрацыю)

Áufzucht

f - гадо́ўля; выро́шчванне (раслін, жывёл)

áufzucken

vi

1) здрыгану́цца

2) міга́ць; успалы́хваць (аб полымі)

Áufzug

m -(e)s, -züge

1) шэ́сце, працэ́сія

2) акт, дзе́я (у п’есе)

3) пад’ёмнік, ліфт

áufzüchten

vt выро́шчваць, гадава́ць; разво́дзіць, разгадо́ўваць

áufzwängen

vt

1) (j-m) навя́зваць (каму-н.)

2) напіна́ць; наця́гваць

3) адчыня́ць з сі́лай

auf=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) рух уверх: áuftauchen усплыва́ць

2) адчыненне або раз’яднанне чаго-н.: áufmachen адчыня́ць

3) на нагрувашчванне чаго-н.: áufhäufen нагрува́шчваць

áuf sein

vi (s)

1) быць на нага́х, не спаць

2) быць адчы́неным