Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
aäàbcdefghijklmnoöpqrstuüvwxyz°=
abcdefghiklmnopqrstuvxz-., 
cdefgklrsßtw!

Áufständische

sub m, f -n, -n паўста́нец, -нка, інсурге́нт, -тка

áufstechen

* vt прако́лваць; прыко́лваць; адкры́ць [прыпадня́ць] чым-н. во́стрым

áufstecken

vt

1) нако́лваць; надзява́ць, наса́джваць

2) утырка́ць

3) перан. пасава́ць

áufstehen

* vi

1) (s) устава́ць, падыма́цца

2) (s) паўстава́ць, выступа́ць

3) (h) стая́ць [быць] адчы́неным

die Tür steht auf — дзве́ры адчы́нены

áufsteigen

* vi (s)

1) падыма́цца, зала́зіць

ein Gedánke stieg in mir auf — у мяне́ зарадзі́лася ду́мка

2) узлята́ць (пра самалёт)

3) атрыма́ць павышэ́нне

4) усхо́дзіць (пра сонца)

Áufsteiger

m -s, - спарт. кама́нда, яка́я перайшла́ ў больш высо́кі клас

áufstellen

1.

vt

1) ста́віць; расстаўля́ць; вайск. выстро́йваць; фармірава́ць

2) выстаўля́ць (кандыдата)

eine Mánnschaft ~ — спарт. вы́ставіць кама́нду

3) распрацо́ўваць, склада́ць (каштарыс, праграму)

4) спарт. устанаві́ць (рэкоры́)

5) ста́віць, прызнача́ць

éinen Vórmund ~ — прызна́чыць апекуна́

2.

(sich) станаві́цца, стро́іцца

Áufstellung

f -, -en

1) устано́ўка, расстано́ўка

2) пабудо́ва, манта́ж

3) вайск. пастрае́нне, фармірава́нне

4) каштары́с; лік; спіс; пералі́к

Áufstieg

m -(e)s, -e

1) узды́м, узлёт

2) ро́сквіт, развіццё

im ~ — на пад’ёме

3) пад’ём, даро́га пад гару́

Áufstiegsmöglichkeit

f -, -en магчы́масць павышэ́ння (у рангу, па службе)